Prachtig, nuttig, en veel te ingewikkeld opgeschreven. Ik mocht de tekst schrijven in begrijpelijke taal, en dat was heerlijk. Waarom hou ik zo van deze klussen? Daar heb ik over nagedacht:
1. Veiligheidsinstructies gaan over concreet gedrag
Trek deze handschoenen aan, doe de laadbak omlaag als er niks in zit, zet jerrycans met diesel vast in je bus. Als zulk gedrag te moeilijk is opgeschreven, kun je daar gemakkelijk iets eenvoudigers van maken. Alles wat ik vroeg aan de vrouw die alles wist was: ‘wat moeten ze nou precies doen?’, en ik had de B1-vertaling. Zo werd ‘ga zorgvuldig om met het inleveren en terugplaatsen van de middelen’:
- Zorg dat je materialen steeds terugbrengt.
- Leg of zet materialen op de juiste plaats.
2. Jargon
Jargon. Het mag niet, ik mik het er allemaal uit, maar wat hou ik ervan! Stempels, bekisting, sleuven, ‘rij met gestreken last en met achterovergeleunde mast’. En de mooiste: ‘neem “zorgvuldig grondroeren” mee in de LMRA’. Deze instructie heeft te maken met kabels en leidingen in de grond, die wil je niet beschadigen als je gaat graven. In de nieuwe versie van het boekje roert niemand meer grond, laat staan dat iemand het meeneemt in de LMRA. En dat is maar goed ook. Maar toch. Het is net als wanneer ik ergens een badkamer zou verbouwen. Er zat schimmel tussen de tegels, de douche lekte, de deur sloot niet goed. Dus ja, iedereen is superblij met dat glimmende efficiënte sanitair dat ervoor in de plaats is gekomen. Wat een verbetering, hiermee kunnen we weer jaren door. En ik denk: ik ben toch blij dat ik die groene bloementegels heb gezien.